Perfecte ketenzorg, maar die verzekeraar...

In dit artikel:

Een 78-jarige vrouw werd opgenomen vanwege een maagbloeding en sepsis door een urineweginfectie, waardoor haar conditie sterk verslechterde. Hoewel ze gepland stond voor een behandeling van haar ernstige aortaklepstenose, was ze te zwak voor de ingreep. Ze werd daarom opgenomen op een geriatrische revalidatieafdeling om haar conditie te verbeteren voor de hartoperatie. Door haar bloedarmoede en hartproblemen verliep het revalideren traag, maar na acht weken kon ze alsnog cardiologisch worden behandeld. Na de ingreep keerde ze terug voor hartrevalidatie, waarbij ze snel verbeterde en al na elf dagen met eerstelijnszorg naar huis kon.

Ondanks dit positieve verloop weigerde haar verzekeraar de tweede dbc (diagnosebehandelcombinatie) voor de hartrevalidatie te betalen, omdat ze meent dat de doelen overlappen met die van de eerste geriatrische revalidatie. De betrokken zorgverlener benadrukt echter dat de behandelmethoden per oorzaak van het conditieverlies verschillen en dat deze maatzorg cruciaal was om verpleeghuisopname te voorkomen. De communicatie met de verzekeraar verloopt moeizaam, wat demotiverend werkt voor de zorgverleners.

Er is bezwaar aangetekend tegen de weigering, maar een reactie van de verzekeraar ontbreekt nog. Dit voorval illustreert de complexiteit en uitdagingen binnen de ketenzorg en het financieringssysteem, ondanks het succes en de kwaliteit van de geleverde zorg.